Parkeren 2010

Onder andere door het scheppen van ruimtes voor het stallen van de fiets. Het bijzondere nu is dat fietsenstallingen hetzelfde emancipatietraject hebben afgelegd als de parkeergarages voor auto’s. Voorheen grauwe spelonken waarin de civieltechnische herkomst tot in de kleinste (non)details onverhuld aan het daglicht treedt, bouwen we nu – in heel veel gevallen – uitnodigende parkeerkathedralen. Sla het prachtboek van Ed van Savooyen en Floortje Louter, Parkeren op niveau, er maar op na. Dat zo’n moderne kathedraal ook in de gevelafwerking soms dicht bij de gotiek terecht kan komen onderstreept Maak<architectuur uit Arnhem. Dit bureau verrijkt de binnenstad van Lelystad met een L-vormige bovengrondse garage waarvan de huid van geprofileerde glaspanelen in kleur het gotische glas-in-lood in herinnering roept. Ed en Floortje kunnen in hun vervolgboek niet om dit zeer geslaagde project heen – topniveau in carchitecture.

Vooraleer de twee auteurs zich op een vervolg storten – wat ik van harte toe zou juichen – zou het overigens ook te overwegen zijn om het vizier (en een uitgave) te richten op wat de afgelopen jaren in het fietssegment is gepresteerd. Ook hier tekent zich nadrukkelijk de overgang af van de civiele techniek naar de architectuur. Een prachtvoorbeeld is op dit moment in Haarlem in wording. In en aan het station – ’s lands mooiste spoorwegstation luidt de communis opinio  - voert de gemeente de fietsparkeercapaciteit op tot 7.800. En die fietsers hoeven de Haarlemmers dan niet te stallen in onherbergzame accommodaties – ook hier parkeer je ‘onder architectuur’ (het ontwerp is van wUrck in Rotterdam). Architectuur die – vrij naar Konrad – verenigbaar is met de menselijke waardigheid.