Architectuur en veiligheid

Wouter van Stipthout, architectuurhistoricus (lid van Crimson Architectural Historians) en hoogleraar ontwerp en politiek aan de TU Delft, analyseert de rellen van een paar jaar terug in de Franse banlieus en stelt zich de vraag in hoeverre de architectuur hier een rol speelt. Zijn die rellen te wijten aan de troosteloze omgeving? De architect komt er bij Van Stipthout genadig van af. De rellen speelden zich zonder uitzondering af in één bepaald type van stedelijke bebouwing – schrijft Van Stipthout -  en wel de modernistische hoogbouwwijken die in enorme aantallen door heel Frankrijk waren gebouwd gedurende ‘Les Trentes Glorieuses’, de dertig jaar tussen 1945 en 1975 van de wederopbouw en de modernisering van Frankrijk. Maar het is te kort door de bocht om te concluderen, zegt Van Stipthout, dat de ‘architect het heeft gedaan’. Zijn conclusie: “Nu we weten dat het slopen volgens universele principes minstens zo gevaarlijk is als het bouwen volgens universele principes, hebben we misschien geen andere keus dan om deze wijken veel beter te gaan leren kennen, en ze te vernieuwen met en voor de plaatselijke bewoners, in plaats van de bewoners te vervangen door de wijken te slopen.”

Het uitermate interessante artikel  van Van Stipthout – ook de rest van het nummer is zeer lezenswaardig en een ‘must’ voor de architectuurgemeente – is ‘on line’ te lezen op

http://www.wodc.nl/onderzoeksdatabase/jv201005-architectuur-en-veiligheid.aspx?cp=44&cs=6796 .